Uzay, gelişen teknolojinin belki de hala ne kadar yavaş ilerlediğini biz dünyalılara gösterebilen tek yaratım. Ona her baktığımızda farklı bir şey çıkarabiliyor karşımıza.
Bir gurup uluslar arası araştırmacının yaptığı deneylerse, bize uzayın sonsuzluğunu bir kez daha ispat etti. Parkers ve Lovell radyo teleskoplarını kullanan araştırmacılar tamamen elmastan yapılmış bir gezegen ile karşılaştılar. Bu karşılaşmaysa ilk olarak bir puslar (titreşen yıldız) görmeleriyle başladı. Pulsar denen cisimler aslında çapı 20 km’yi geçmeyen ve kendi etraflarında dönerek eksenlerine radyo dalgaları yayan yıldızlar olarak biliniyor. Yıldız kendi etrafında döndükçe yaydığı radyo sinyalleri dünyaya düzenli olarak gönderilir ve dünya üzerinde bulunan radyo teleskopları tarafından düzenli sinyaller olarak alınır.
Pulsar varış saatleri, PSR J1719 – 1438 olarak da bilinen bir sistem ile belirgin ve sistematik bir şekilde modüle edildi. Araştırmacılarsa sonradan, yıldızda bulunan bir sapmanın kendi yörüngesinde dolaşan bir diğer cisim tarafından, kütle çekimine bağlı olarak pulsar üzerinde zıt kuvvetler uyguladığını keşfetti.
Avustralya’nın Melbourne şehrinde bulunan Swinburne University of Technology üniversitesinde çalışan Profesör Bailes’e göre; pulsar ve bağlı olduğu gezegen Samanyolu’nun içerisinde barınan yıldızlar topluluğuna bağlı ve Serpens olarak bilinen takımyıldızından sadece 4,000 ışık yılı mesafe uzaklıkta.
chip.com.tr