Malatya Hakkında Genel Bilgiler

Türkiye'nin İlleri
Malatya; Doğu Anadolu Bölgesi’nin Yukarı Fırat Havzasında ve Adıyaman, Malatya, Elazığ, Bingöl, Muş, Van çöküntü alanının güneybatı ucunda yer almaktadır. Çevresini doğuda Elazığ ve Diyarbakır, ...
EMOJİLE

Malatya; Doğu Anadolu Bölgesi’nin Yukarı Fırat Havzasında ve Adıyaman, Malatya, Elazığ, Bingöl, Muş, Van çöküntü alanının güneybatı ucunda yer almaktadır. Çevresini doğuda Elazığ ve Diyarbakır, güneyde Adıyaman, batıda Kahramanmaraş, kuzeyde Sivas ve Erzincan illeri çevirir.

İl topraklarının yüzölçümü 12.313 km2 olup,35 54′ ve 39 03′ kuzey enlemleri ile 38 45′ ve 39 08′ doğu boylamları arasında kalmaktadır. Malatya, Sultansuyu ve Sürgü çayı vadileri ile Akdeniz’e, Tohma Vadisi ile İç Anadolu’ya, Fırat Vadisi ile Doğu Anadolu’ya açılarak bu bölgeler arasında bir geçiş alanı oluşturur.

-Türkiye’nin İlleri Hakkında Genel Bilgiler Tam Liste-

İklim

Malatya, Doğu, Güneydoğu ve Orta Anadolu arasında yer alan bir ovadır. Ova, kuzeyden güneye doğru hafif bir eğimle uzanır. Arazi denizden uzak ve yüksektir. Bu nedenle de Malatya’nın iklimi serttir. Yazlan sıcak ve kurak; kışları ise, çoğu kez yağışlı ve soğuk olan sert iklimine karşın bölgede yer yer Doğu, Güneydoğu ve İç Anadolu iklim özelliklerini de görmek mümkündür. İklim, değişik özellikler gösteren üç ayrı bölgede incelenebilir. İldeki yüksek platolarda İç Anadolu’nun step iklimi gözlenir. Güney ovasında, Fırat-Dicle nehirleri arasının ılık iklimi ile Suriye Çölü’nün yakıcı sıcaklarının etkisinde özel bir Akdeniz iklimi görülür.

Dağlık bölgelerde ise, kışları soğuk olup, her iki bölgenin de etkisinde bulunan bir iklim hüküm sürer. Denizden yüksekliği 900 metre olarak kabul edilen Malatya’da yılın en yağışlı mevsimi ilkbahardır. Yılın 130 -140 günü tamamen güneşli, 50-60 günü kapalı ve güneşli geçer. Geriye kalan günler hep parçalı bulutludur. Isı genellikle -20 ile +40 derece arasında seyreder. 1920 yılından sonra günümüze kadar en düşük sıcaklık -21.1, en yüksek sıcaklı ise +41 derece olarak tespit edilmiştir. Yıllık yağış ortalaması 382.6 mm’dir. Bu iklim şartlarının kayısı yetiştiriciliği için çok elverişli olduğu bilinmektedir. En sıcak aylar Temmuz ve Ağustos, en soğuk aylar ise Ocak ve Şubat’tır.


Bitki Örtüsü

Malatya toprakları önemli bitki örtüsünden yoksundur. Eskiden il alanının önemli bir bölümü ormanlarla kaplı iken sonucu bu örtü zamanla yok olmuştur. Doğal şartlar ormanların kendi kendisini yenilemesini büyük ölçüde güçleştirdiğinden yer yer bozkırlar ortaya çıkmıştır.

İl arazisinin 367.253 hektarı (% 30)’u ormanlık ve fundalıklarla, 125.156 hektarı (% 10)’u ise çayır ve meralarla kaplıdır. İl topraklarının güneyini boydan boya kaplayan batı-doğu doğrultulu Malatya dağları, meşenin egemen olduğu bozuk nitelikli korular ve baltalıklar iyi nitelikli koru ve baltalıklara dönüşmeye başlar. Malatya dağlarının batı ucunda Sultansuyu vadisine bakan yamaçlarda Doğu Anadolu’da ortadan kalkmakta olan ibrelilerden kızılcıklara rastlanır.

Malatya dağları üzerinde yer alan platolar ile Malatya ovasına yakın kesimlerde yer alan yarı ova nitelikli düzlükler, zengin çayır otları ile kaplıdır. İl alanının güneybatısını kuşatan dağlar ve platolarda doğal bitki örtüsü hemen hemen ortadan kalmıştır. Daha çok meşelerden oluşan bozuk nitelikle orman kalıntılarından başka canlı örtüye rastlanamaz. Bu örtüye yer yer yabani meyve araçları ile kaynak ve vadi boylarında kavak ve söğütler katılmaktadır. Bitkisel üretim yapılan kesimlerde meyvecilik doğal örtüye göre daha yaygındır.

Malatya’nın kuzeyini kaplayan dağlar ise örtü bakımından Pütürge ve Doğanşehir yöreleri kadar olmasa da batıya göre daha da zengin sayılır. Bu yörelerde, çoğu bozuk nitelikli olmak üzere meşenin çoğunlukta olduğu yapraklı ormanlar vardır. Bu kesimde kalın bir toprak tabakası ile meyve ağaçları, söğüt ve kavaklıklar görülür.


Malatya Kayısısı

Flora

Malatya toprakları önemli bitki örtüsünden yoksundur. Eskiden il alanının önemli bir bölümü ormanlarla kaplı iken bu örtü zamanla yok olmuştur. Doğal şartlar ormanların kendi kendisini yenilemesini büyük ölçüde güçleştirdiğinden yer yer bozkırlar ortaya çıkmıştır. İl arazisinin 367.253 hektarı (% 30)’u ormanlık ve fundalıklarla, 125.156 hektarı (% 10)’u ise çayır ve meralarla kaplıdır. İl topraklarının güneyini boydan boya kaplayan batı-doğu doğrultulu Malatya dağları, meşenin egemen olduğu bozuk nitelikli korular ve baltalıklar iyi nitelikli koru ve baltalıklara dönüşmeye başlar. Malatya dağlarının batı ucunda Sultansuyu vadisine bakan yamaçlarda Doğu Anadolu’da ortadan kalkmakta olan ibrelilerden kızılcıklara rastlanır.

Malatya dağları üzerinde yer alan platolar ile Malatya ovasına yakın kesimlerde yer alan yarı ova nitelikli düzlükler, zengin çayır otları ile kaplıdır. İl alanının güneybatısını kuşatan dağlar ve platolarda doğal bitki örtüsü hemen hemen ortadan kalmıştır. Daha çok meşelerden oluşan bozuk nitelikle orman kalıntılarından başka canlı örtüye rastlanamaz. Bu örtüye yer yer yabani meyve araçları ile kaynak ve vadi boylarında kavak ve söğütler katılmaktadır. Bitkisel üretim yapılan kesimlerde meyvecilik doğal örtüye göre daha yaygındır. Malatya’nın kuzeyini kaplayan dağlar ise örtü bakımından Pütürge ve Doğanşehir yöreleri kadar olmasa da batıya göre daha da zengin sayılır. Bu yörelere de, çoğu bozuk nitelikli olmak üzere meşenin çoğunlukta olduğu yapraklı ormanlar vardır. Bu kesimde kalın bir toprak tabakası ile meyve ağaçları, söğüt ve kavaklıklar görülür.


Fauna

Yapılan literatür çalışmalarında Malatya’da kültür hayvancılığı yanında yabanıl yaşam da oldukça zengindir. İlde kanatlı hayvanların hemen hemen bütün türleri yaşar. Başlıcaları; yaban güvercini, sığırcık, bıldırcın, çil keklik, kınalı keklik, çulluk, ördek, yaban kazı, bağırtlak ve leylektir. Son yıllarda, eskiden sayıları fazla olan ve ilin her yöresinde bulunan keklikler, aşırı avlanma nedeniyle belirgin biçimde azalmıştır.

Malatya’da kanatlılar kadar zengin olmasa da, bazı önemli kanatsız hayvan türlerine rastlanmaktadır. Yeşilyurt, Kadiruşağı, Porga ve Pütürge çevrelerinde az sayıda karaca vardır. Korumaya alınan bu hayvanın avlanması yasaktır. Hekimhan ve Arapgir’in dağlık kesimleri ile, Pütürge yörelerinde çok sayıda çakal ve az sayıda dağ keçisi vardır. Dünyada ve ülkemizde türü tükenmekte olan dağ keçisinin avlanması yasaklanmıştır. Yabanıl hayvanlardan Pütürge, Arapgir ve Akçadağ çevresinde ayı, tüm ilde kurda rastlanır. Sansar Hekimhan, Darende, Arapgir ve Pütürge yörelerinde, domuz Pütürge ve merkezde yaşar. Tavşana en çok Fırat ırmağının oluşturduğu adacıklarda olmak üzere tüm ilde rastlanır. Ayrıca bol miktarda porsuk, kirpi ve yılan vardır.


Ekonomik Yapı

Tarım: Malatya ilinde tahıl üretimi ön sırada yer alır. Başlıca tarım ürünleri; buğday, arpa, nohut, fasulye, tütün, şekerpancarı ve patatestir. Malatya ilinde meyvecilik çok önemlidir. Başta kayısı olmak üzere elma, kiraz, armut, dut, ceviz ağaçları orman gibi yer kaplar. Turunçgiller dışında her meyve yetişir. Kayısısı dünyaca tanınır. Kayısı ağacı sayısı 4 milyon civarındadır. Türkiye’de yetişen kayısının % 40’ı Malatya’da yetişir. Üretilen kayısının % 95’i ihraç edilir. İri taneli Napolyon kirazı da meşhurdur. Ayrıca kavun ve karpuz ile domates, patlıcan ve taze fasulye yetişir. Sulanan arazi artmaktadır.

Hayvancılık: Hayvancılık bitki tarımından sonra gelir. Plato ve yaylalarda zengin çayırlar ve bol su vardır. Hayvancılığa müsaittir. Koyun, kıl keçisi ve sığır beslenir. Beyaz Oğul Balı meşhurdur.

Ormancılık: Malatya ili orman bakımından fakirdir. İl topraklarının % 10’u ormanlık olup, 23 bin hektar orman ve 112 bin hektar fundalık alandan ibarettir. Ormanların % 30’u bozuk koru ve bozuk bataklıktır. Senede 80 bin ster (0,750 m3) yakacak odunu elde edilir. Ormanlar Merkez ilçe, Pötürge ve Doğanşehir’de sıktır.

Madencilik: Malatya ili maden bakımından zengin sayılır. Demir, krom, bakır, amyant ve kurşun madenleri işletilir. Senede 500 bin ton olarak çıkarılan demir Karabük ve Ereğli demir çelik fabrikalarına gönderilir.

Sanayi: Malatya ilinde sanayi sektörü bilhassa 1970’ten sonra hızla gelişmektedir. Büyük bir organize sanayi bölgesi kurulmuştur. 10 kişiden fazla işçi çalıştıran iş yeri sayısı 50’dir. Başlıca sanayi kuruluşları şunlardır:

Sümerbank Malatya Pamuklu Sanayii Müessesesi, Tekel Sigara Fabrikası, Şeker Fabrikası, Transfarmatör Malzemeleri Fabrikası, 7 un fabrikası, çok sayıda kayısı kurutma ve işletme tesisleri, et kombinası, süt fabrikası, yem fabrikası, meşrubat fabrikaları, İpaş İplik Fabrikası, Yifaş Yeşilyurt İmalat Sanayi A.Ş., tuğla fabrikası, çimento fabrikası, takım transformatörleri üreten fabrika (Maksan), Kağıtsan Kağıt Fabrikası ve mobilya fabrikası (Mormaş), boya, tutkal, plastik ve ilaç sanayi fabrikaları, Vagon Fabrikası.

Ulaşım: Malatya kara ve demiryolunda bir kavşak noktasıdır. Karayolu ile doğuda Elazığ, Diyarbakır, Muş, Bitlis ve Van’a; güneybatıda Maraş ve Hatay’a; batıda Kayseri ve Ankara’ya bağlanır.

Yollar kaliteli değildir. Yolsuz köy yoktur. Demiryolu ağı ile Malatya- Sivas, Samsun ile Karadeniz’e; Kayseri vasıtasıyla Ankara’ya; Malatya- Maraş-İslahiye ile Adana ve Suriye’ye ulaşır. Malatya’da bir havaalanı olup Malatya-Ankara ve Malatya-İstanbul arasında hergün karşılıklı seferler yapılır.


Baraj Gölü

Malatya İlçeleri

Yeşilyurt : Yüzölçümü 568 kilometrekare,(Büyükşehir yapılanmasıyla katılan yerler hariç) toplam nüfusu 267.365 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 9 kilometre olup ulaşım belediye otobüsü ve özel minibüslerle sağlanmaktadır. Arazinin çoğu dağlıktır. Kuzeyde Malatya, batıda Akçadağ ve Doğanşehir, güneyde Adıyaman ve Çelikhan ile çevrilidir. İlçe Yeşilyurt Belediyesi ve 82 mahalleden oluşmaktadır: Abdulgaffar, Aşağıbağlar, Aşağıköy, Atalar, Atatürk, Bahçebaşı, Bentbaşı, Bindal, Bostanbaşı, Cemal Gürsel, Cevatpaşa, Cumhuriye Örnek, Cumhuriyet, Çarmuzu, Çavuşoğlu, Çayurköy, Çilesiz, Çukurdere, Dilek, Duranlar, Duruldu, Fatih, Merkez Fatih, Gazi, Gedik, Göktarla, Görgü, Gözene, Gündüzbey, Hamidiye, Hıroğlu, Hocaahmetyesevi, Işıklı, İkizce, İlyas, İnönü, Kadiruşağı, Karahan, Karakavak, Kaynarca, Kendirli, Kırkpınar, Kırlangıç, Kiltepe, Koşu, Koyunoğlu, Kozluk, Kuşdoğan, Kuyulu, Mahmutlu, Melekbaba, Mullakasım, Oluklu, Ortaköy, Öncü, Özal, Özalper, Salkonak, Salköprü, Samanköy, Samanlı, Seyituşağı, Seyran, Su, Suluköy, Sütlüce, Şahnahan, Şeyhbayram, Tecde, Tepeköy, Tohma, Topraktepe, Topsöğüt, Turgut Özal, Üçgöze, Yaka, Yakınca, Yalınkaya, Yavuz Selim, Yeni, Yeşilkaynak ve Zaviye İlçenin mahalleleridir.

Hekimhan : Yüzölçümü 1.844 kilometrekare, toplam nüfusu 22.181 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 85 kilometredir. İlçe merkezine bağlı 64 mahalle muhtarlığı bulunmaktadır. İlçemizde bir belediye bulunmaktadır. İlçenin Malatya ile bağlantısını sağlayan yol asfalt olup, aynı zamanda ”Malatya-Sivas Karayolu” olarak kullanılmaktadır. İlçenin ulaşımında demir yolu, özellikle yolcu taşımacılığı ve maden cevheri nakliyatı bakımından önemli bir yere sahiptir. Maden cevheri nakliyatı bakımından Hekimhan Garı Türkiye’nin 11. garı durumundadır. Bağlı belde ve köyler şunlardır: Bağyolu , Budaklı, Karşıyaka, Karadere, Taşbaşı, Bahçelievler, Turgut Özal, Fatih Şehit Mehmet Fethi Akyüz, Yeni, Mimarsinan Köprülü Mehmet Paşa, Hasançelebi, Güzelyurt, Girmana, Kurşunlu, Kocaözü Aksütlü, Aşağısazlıca, Akmağara ,Ballıkaya ,Başkavak, Basak, Başkınık ,Bahçedamı, Boğazgören, Beykent,,Çanakpınar, Çulhalı, Çimenlik Dereköy, Davulk, Deveci, Delihasanyurdu , Dikenli, Dikili, Dumlu, Dursunlu, Güvenç, Güzelyayla, Haydaroğlu, Hacılar, Işıklı, İğdir, Kavacık, Karaköçek, Karapınar Karslılar,Kozdere, Köylü , Mollaibrahim, Salıcık, Sarıkız, Saraylı, Söğüt, Taşoluk, Uğurlu, Yayladamı, Yeşilköy ,Yağca, Yeşilkale, Yeşilpınar, Y.Selimli, Y.Sazlıca Mahallesi. Ulaşım belediye minibüsleri tarafından sağlanmaktadır.

Doğanşehir : Yüzölçümü 1.290 kilometrekare, toplam nüfusu 41.006 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 58 kilometredir. Bağlı belde ve köyler şunlardır: İlçeye bağlı mahalle isimleri şöyledir: Sürgü,Kurucaova,Erkenek,Söğüt,Gövdeli,Polat, Altıntop, Beğre, Bıçakçı, Çavuşlu, Çığlık, Çömlekoba, Dedeyazı, Elmalı, Eskiköy, Fındıkköy, Gövdeli, Günedoğru, Gürobası, Hudutköy, Kadılı, Kapıdere, Karaterzi, Kelhalil, Koçdere, Küçüklü, Örencik, Polat, Polatderesi, Söğüt, Suçah, Şatırobası, Topraktepe, Yolkoru, Yuvalı, Sürgü, Erkenek, Karanlıkdere, Kurucaova, Reşadiye, Savaklı. Ulaşım belediye minibüslerince sağlanmaktadır.

Yazıhan : İlçenin yüzölçümü 618 km2 km2 olup, toplam nüfusu 15.297 ‘dır. Malatya’ya uzaklığı 40 kilometredir. İlçenin bucağı olmayıp Merkez olmak üzere bir belediyesi ve 33 mahallesi vardır. Akyazı, Alican, Ambarcık, Bahçelievler, Balaban, Bereketli, Boyaca, Boztepe, Böğürtlen, Buzluk, Çavuş, Çivril, Dedekargın, Doğuş, Durucasu, Eğribük, Epreme, Erecek, Fethiye, Gayret, Gövük, Hamidiye, İriağaç, Karaca, Kömüşhan, Mısırdere, Piriçli, Sandıklı, Sinanlı, Sürür, Tahtalı, Tecirli ve Yeni Mahalle ilçenin mahallelerini oluşturmaktadır. İlçeye ulaşım oldukça kolay olup belediye otobüs ve minibüsleri ile sağlanmaktadır.

Pütürge : Yüzölçümü 1.181 kilometrekare, toplam nüfusu 17.986 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 73 kilometredir. Denizden yüksekliği 1.250 metredir. Bağlı Bucak ve Mahalleler: Aktarla, Alhan, Aliçeri, Arınlı, Arıtoprak, Arslankent, Ağalar, Bakımlı, Balpınarı, Bayırköy, Başmezra, Belenköy, Bölükkaya, Bölünmez, Büyüköz, Deredüzü, Erdemler, Ersele (Düvenlik), Esencik, Esenlik, Gökçeli, Gözlüce, Gündeğer, Gündüz, Hatip, Karakaya, Karşıyaka, Kavaklıdere, Kayadere, Korucak, Kozluk, Koçköy, Köklükaya, Körme, Köylü, Meşedibi, Nohutlu, Ormaniçi, Pazarcık, Poskıran (Kökpınar), Sahilköy, Sorguçlu, Söğütlü, Tatlıcak, Taşbaşı, Taşmış, Taştepe, Tekederesi, Teluşağı, Tepehan, Tosunlu, Ulutaş, Uzunkoru, Uzuntaş, Yamaç, Yandere, Yazıca, Yediyol, Yeşildere, Çamlıdere, Çayköy, Çengelli, Çığırlı, Çukuroymağı, Örencik, Örmeli, Örnekköy, Üçyaka İlçeye ulaşım belediye minibüslerince sağlanmaktadır.

Arapgir : Yüzölçümü 964 kilometrekare, toplam nüfusu 11.041 (TÜİK), Malatya’ya uzaklığı 120 kilometredir. Bağlı Mahalleler : Aktaş, Boğazlı, Budak, Çaybaşı, Çiğnir, Çimen, Düzce, Eynir, Gözeli, Günyüzü, Kayakesen, Koru, Onar, Ormansırtı, Selamlı, Suceyin, Sugeçti, Sağıluşağı, Tarhan, Taşdibek, Yaylacık, Yeşilyayla (Kızılca), Yukarıyabanlı, Taşdelen, Alıçlı, Bacalı, Bostancık, Çakırsu, Deregezen, Karaca (Eskiarapgir), Eşikli, Gebeli, Kaynak, Kazanç, Kılıçlı, Konducak, Pirali, Sinikli, Sipahiuşağı, Ulaçlı, Yazılı, Aşağı Çörenge, Aşağı Ulupınar, Aşağı Yenice, Berenge, Cömertli, Çobanlı, Göz, Hocaali, Hezenek, Çarşı, Mehmet Akif, Osmanpaşa, Serge, Sekisu, Şıhlar, Yeni Mahalle, Yukarı Yenice, Yukarı Ulupınar ve Yukarı Çörenge Mahallesi olmak üzer 63 mahallesi bulunmaktadır. Ulaşım belediye otobüsleri tarafından sağlanmaktadır.

Arguvan : Yüzölçümü 1037 kilometrekare, toplam nüfusu 9.038 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 64 kilometredir. İlçenin Yoncalı olmak üzere bir beldesi, merkez olmak üzere, bir belediyesi, 46 köyü, 4 mahallesi ve 73 mezrası vardır. Bağlı Bucak ve Mahelleler : Akören, Armutlu, Asar, Asmaca, Aşağısülmenli, Bahçeli, Bozan, Bozburun, Çavuşköy, Çayırlı, Çevreli, Doydum, Ermişli, Eymir, Gümüşlü, Güngören, Güveçli, İçmece, İsaköy, Karababa, Karahöyük, Kızık, Koçak, Konakbaşı, Koyuncu, Kuyudere, Morhamam, Tarlacık, Tatkınık, Yamaç, Çiftlik, Yazıbaşı, Yeniköy, Yenisu, Yukarısülmenli, Yürektaşı, Çobandere, Yoncalı, Alhasuşağı, Göçeruşağı, Gökağaç, Kömürlük, Kurutaş, Çakmak, Yeni Mahalle, Bahçelievler, Dolaylı Tepebağ Mahelleleri. Ulaşım belediye otobüslerince sağlanmaktadır.

Doğanyol : İlçenin yüzölçümü 233 kilometrekare olup, Malatya’ya uzaklığı 91 kilometredir. Nüfusu 4.720’tür (TÜİK). İlçenin 1 belediyesiyle 16 Mahalle, 26 mezrası bulunmaktadır. Bağlı bucak ve köyler şunlardır: Akbent, Behramlı, Burçköy, Damlı, Gevheruşağı, Gökcek, Gümüşsu, Koldere, Konutay, Mezra, Poyraz, Ulutaş, Yalınca, Yeşilköy. Ulaşım belediye minibüslerince sağlanmaktadır.

Darende : Yüzölçümü 1.363 kilometrekare, toplam nüfüsu 28.978 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 112 kilometredir. Kuzeyinde Kuluncak, kuzeybatısında Gürün (Sivas), batısında Elbistan (K.Maraş), güneyinde Akçadağ ve doğusunda Hekimhan bulunmaktadır. Rakımı 950-2150 metre arasında değişen ilçenin Ayvalı, Ağılbaşı, Aşağı Ulupmar, Balaban, Ilıca, Yenice ve ilçe merkezi olmak üzere 7 belediye, 43 köy ve 15 mezrası vardır. Bağlı Mahalleler: İlçede Ayvalı, Ağılbaşı, Aşağıulupınar, Balaban, Ilıca, Yenice, Ağılyazı, Akbaba, Başdirek, Çukurkaya, Gaziköy, Yavuzlar, Güllüce, Güdül, Günerli, Günpınar, Irmaklı, Karabacak, Akçatoprak, Kavak, Kölükler, Kurudere, Kuzpınar, Karaoğuz, Şuğul, Yarımca, Yazıköy, Yeniköy, Akçatoprak, Barındır, Başkaya, Çaybaşı, Çınar, Gökçeören, Hisarcık, Karabayır, Medişeyh, Kerimli, Mollauşağı, Sendere, Ozan, Uzunhasan, Yeşiltas, Yukarıulupınar, Baytarbağı, Beybağı, Gökyar, H.Sıragoz, H.Şeyhli, Hacıderviş, Heyiketeği, İbrahimpaşa, Kaldırım, Kılıçbağı, Mehmetpaşa, Nadir, Sandıkkaya, Sayfiye, Sungur ve Zaviye Mahalleleri bulunmaktadır. Ulaşım belediye minibüsleri tarafından sağlanmaktadır.

Akçadağ : İlçenin yüzölçümü 1.193 km2, Malatya’ya uzaklığı 37 kilometredir.Toplam nüfusu 32.260 (TÜİK) . İlçenin Kürecik ve Levent olmak üzere 2 bucağı, merkez Ören ve Yukarı Kozluca olmak üzere 3 belediyesiyle 72 köyü, 9 mahallesi ve 169 mezrası vardır Bağlı belde ve köyler şunlardır: Aliçeri, Altınlı, Aksaray, Aşağıörükçü, Bayramuşağı, Bölüklü, Büyükçimis, Bahri (eski ismi Çatyol), Dedeköy, Derinboğaz, Develi, Doğanlar, Dümüklü, Esenli, Gülpınar, Güzyurdu, Fatih, Hançerli, Ilıcak, İkinciler, Kadı İbrahim, Karamağara, Karanlıkdere, Karapınar, Keklikpınar, Keller, Kömekavak, Mihmanlı, Muratlı, Ören, Pınarlıgeçit, Resuluşağı, Sarıhacı, Şıhlar, Yağmurlu, Yalınbudak, Yalınkaya, Yalımlı, Yukarıörükçü, Kürecik, Kepez, Aksüt, Bekiruşağı, Çakılpınar, Çevirme, Darıca, Demirciler, Duruluova, Dutlu, Düvencik, Gürkaynak, Harapuşağı, Kalıyalı, Kasımuşağı, Ortaköy, Taşveler, Tataruşağı, Yenipınar, Yukarı Kozluca, Levent, Bağköy, Büyükköy, Çatalbahçe, Çobanuşağı, Doğantepe, Esenbey, Kayadibi, Kolköy, Kozalak, Kurtuşağı, Küçükkürne, Mezraköy, Sakalı Uzun ve Taşolar. Ulaşımı oldukça kolay olup hem belediye hem de özel halk minibüsleri hizmet vermektedir.

Kale : Yüzölçümü 192 kilometrekare, toplam nüfusu 5.975 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 35 kilometredir. İlçe Malatya’ya 43 km. uzaklıktadır. İlçenin bucağı yoktur. Merkez olmak üzere 1 belediyesi, 28 mahallesi vardır. Bağlı belde ve köyler şunlardır: Bağlı Mahalleler: Akça, Akuşağı, Bent, Çanakçı, Erdemli, Gülenköy, İkizpınar, Karaağaç, Kıyıcak, Kozluk, Karahüseyin, Kale, Salkımlı, Sarıot, Tepebaşı, Uyanık, Uzunhüseyin, Yenidamlar, Darıpınar, Soğukpınar, Bağlıca, Düztarla, Mahmutdursun, Kumluyazı, Üçdeğirmen, Abuşoğlu, Dedeköy, Güneyce. İlçemiz Elazığ karayolu üzerinde olup ulaşım oldukça kolay sağlanmaktadır. Elazığ’a giden araçlar ve Kale ilçe belediyesine ait minibüslerle sağlanmaktadır.

Battalgazi : Yüzölçümü 213 kilometrekare,(Büyükşehir yapılanmasıyla katılan yerler hariç) toplam nüfusu 297.8061 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 9 kilometredir. Ulaşım oldukça kolay olup belediye otobüs ve özel minibüslerle ulaşım sağlanmaktadır. (Büyükşehir yapılanmasıyla katılan yerler hariç) Bağlı belde ve köyler şunlardır: Adagören, Ağılyazı, Boran, Çolakoğlu , Hasırcılar, Hatunsuyu, Kemerköprü, Kuluşağı, Şişman, Toygar, Yarımcahan, Meydancık, Kadıçayır ve Alişan.

Kuluncak : Yüzölçümü 681 kilometrekare, toplam nüfusu 8.885 (TÜİK) ve Malatya’ya uzaklığı 110 kilometredir. Bağlı köy ve mahaleler: Alvar, Aşağı Selimli, Bahçelievler, Başören, Bıyıkboğazı, Bicir, Boğaziçi, Çayköy, Ciritbelen, Çörmü, Göğebakan, İlisuluk, İstiklal, İsmetpaşa, Karabük, Karaçayır, Karıncalık, Karlık, Kaynarca, Kızılhisar, Kızılmağara, Konaktepe, Kömüklü, Ortapınar, Sofular, Sultanlı, Temüklü, İlçeye ulaşım belediye minibüsleri tarafından sağlanmaktadır.

Yeni Cami / Silahtar Mustafa Paşa Kervansarayı

Malatya Ulaşımı

Demiryolu : Devlet Demiryolları’nın her gün Ankara’ya 17.30’da Mavi, 17.50’de Ekspres Tren; Pazartesi-Çarşamba-Cumartesi günleri 18.52’de Kurtalan (Elazığ-Diyarbakır yönü); her gün 16.38’de Elazığ ve 10.16’da Adana seferi bulunuyor. Trenler, geçtikleri Yazıhan, Hekimhan, Battalgazi ve Doğanşehir ilçe istasyonlarında durarak yolcu indirip, bindiriyor. Ancak seferler ve saatleri Devlet Demiryolları tarafından zaman zaman değiştirilmektedir. DDY Danışma telefon: 212 40 40, İnternet adresi: http://www.tcdd.gov.tr/

Havayolu : Malatya merkeze 35 km mesafede olan Malatya Havalimanı’nda iç hatlar İstanbul, İzmir, Ankara ve Antalya dış hatlar olarak da Almanya’ya uçuşlar düzenlenmektedir. www.malatya.dhmi.gov.tr/ Aksaray Köyü Malatya Erhaç Havaalanı Girişi Pk:44600 Akçadağ/malatya, 44600 (0422) 266 0046 Havaalanı Servis Hizmeti: HAVAŞ firması yolcularını havaalanına transfer ediyor.

Karayolu : Diğer illere yapılan otobüs seferleri çoğunlukla çevre yolu üzerinde bulunan Malatya Şehirlerarası Otobüs Terminali’nden (MAŞTİ) yapılmaktadır. Şehir merkezine uzaklığı 5 km olan Maşti’ye Yeni Cami önünden kalkan belediye otobüsleri ve Çevre Yolu-Turgut Temelli Caddesi kavşağından kalkan minibüslerle ulaşılmaktadır. Ayrıca Eski Otogar (Köy Garajı) ve Doğu Garajından da Adıyaman, Diyarbakır ve Elazığ’a minibüsler kalkmaktadır. Haftanın tüm günleri 24 saat açık olan MAŞTİ Danışma Müdürlüğü’ne 238 47 68 ve 238 47 78 numaralı telefonlardan ulaşılabilir. Her ne kadar firmaların kendi özel telefonları varsa da bu numaralardan adı belirtilen ve Maşti’de Ofisi bulunan tüm otobüs şirketlerine aktarma yapılmaktadır. Maşti’deki otobüs firmaları verdikleri hizmet şekline göre iki gruba ayrılabilirler. Malatya merkezli otobüs firmaları ve Malatya merkezli olmayan firmalar. Malatya merkezli firmalar sadece kendi seferlerine ait biletleri satarken, diğerleri başka firmaların biletlerini de satmaktadır. Firmaların hemen hemen hepsinin şehir merkezinde (Valiliğe yakın mesafede, İnönü ve Kışla Caddesi boyunca ve yine buraya çok yakın Akpınar’da) ofisleri bulunmakta, rezervasyon ve bilet alım işlemi yapılabilmektedir. Otobüs seferlerinin saati mevsime bağlı olarak değişiklik gösterebilmekte, müşteri durumuna göre bazı seferler iptal edilebilmektedir.

Aslantepe

Malatya Yeryüzü Şekilleri ve Bilgileri

Tohma Vadisi : [Vadi] , Sivas topraklarından iki kol halinde başlayan Tohma vadisi, Fırat vadisine doğru geniş bir oluk oluşturur. Darende yanından bu kollar genişlemeye başlar. İlçenin doğusunda birleşir. Vadilerin birleşme

İzollu : [Ova] ,

Erhaç Düzü ile Arga ve Ören Yazıları : [Ova] ,

Söğütlü : [Çay] ,

Morhamam : [Çay] , Arapgir Göldağı’ndan doğup Karakaya baraj gölüne dökülen çayın uzunluğu takriben 80 km’dir

Mandıra, Tafta ve Milli Yazıları : [Ova] ,

Sürgü : [Baraj Gölü] ,

Mamihan : [Çay] ,

Becbel Tepe : [Dağ] ,

Beydağı : [Dağ] ,

Kuruçay : [Çay] , Yama dağı batısından doğan Kuruçay, Hasançelebi, Hekimhan ve Fethiye’yi geçtikten sonra Eğribük yönünde Fırat’a katılır. Yaz aylarında suyu iyice azaldığından bu sudan pek faydalanılamamaktadır.

Karakaya Tepe : [Dağ] ,

Tohma Suyu : [Nehir] , Malatya’nın doğu sınırını oluşturan Fırat nehrinden sonra ilin büyük akarsuyu Tohma’dır. iki koldan oluşmaktadır. En uzun kolu olan Ayvalı, Tohma çayı, Uzunyayla’dan diğer kolu olan Hacılar Tohması is

Karakaya : [Baraj Gölü] ,

Sürgü Suyu : [Çay] , İlin güneybatı ucunu oluşturan Sürgü yöresinin sularını toplayan bu çay, Malatya yöresinin batı kesimlerinde yer alan Karakaya tepesinin güney yamaçlarından doğar. Sürgü çayı, Göksu ırmağının önemli b

Malatya : [Ova] , Tohma, Sultansuyu ve Fırat vadileri arasında kalan çok geniş bir alanı kaplar. Ortalama yükseltisi 900 m. olan bu geniş düzlük, kademe kademe yükselen ve 1500 m. ye kadar çıkan platolarla, yüksek dağl

Sultansuyu : [Baraj Gölü] , Sultansuyu barajı 1993’te hizmete açılmış olup, en yeni barajımızdır.

Çat : [Baraj Gölü] ,

Sultansuyu : [Çay] ,

Mığdı Düzü : [Ova] , Ayvalı, Tohma ile Hacılar Tohması vadilerinin birleşme noktasında yer alır. Darende’nin doğusunda ve güneydoğusunda geniş bir alanı kaplayan ovanın yüzölçümü yaklaşık 50 km2’dir. Ovanın orta kesimleri

Sürgü : [Ova] ,

Gayrık Tepe : [Dağ] ,

Fırat Vadisi : [Vadi] , Türkiye’nin en önemli vadilerinden birisidir. Çok derin ve sarp olan Fırat vadisi, keskin dirsekler çizerek uzanır. Sarplaşan vadi, bu yapısını Malatya topraklarında Söğütlü çayı vadisi ile birleşene

Şiro Çayı : [Çay] , Torosların devamı olan Akdağ’dan çıkarak Karakaya barajına dökülen çayın uzunluğu yaklaşık 50 km’dir

Polat : [Baraj Gölü] ,

Medik : [Baraj Gölü] ,

Doğanşehir : [Ova] , Tohma vadisine güneyden açılan Sultansuyu vadisinin her iki yanma sıralanmış, küçüklü büyüklü düzlüklerin tümüne birden Doğanşehir Ovası adı verilmektedir. Ova Suçatı’ndan sonra Doğanşehir’e doğru dar

Kelle Tepe : [Dağ] ,

Kuruçay Vadisi : [Vadi] , Yama dağının batı eteklerinden başlayan vadi, başlangıç kesimlerinde pek derin değildir. Tohma vadisinde sıkça rastlanan sarp ve dar boğazlar yoktur. Bunun başlıca sebebi yöredeki, aşınarak yuvarlanmı

Korudağ : [Dağ] ,

Fırat : [Nehir] , Keban Barajı’ndan çıkan nehir Malatya’nın Elazığ ile sınırını oluşturacak şekilde güneybatıdan güneydoğuya doğru genişçe bir yay çizerek akar. Önce Kuruçay’ı sonra Tohma suyunu alarak akan Fırat, zama

Yazıhan Düzü : [Ova] , Bu ova, Tohma ve Kuruçay vadilerinin Fırat’a açıldığı noktada yer alır. Malatya ovasından Tohma suyu ile ayrılır. Tohma suyunun kuzeyinde kalan ve Kuruçay vadi tabanını da kapsayan alanın bütününe Yaz

Beylerderesi : [Çay] ,

Nemrut

Malatya tarihçesi

Doğal, tarihi ve kültürel bereketi ile yıllar boyunca tarih sayfalarında önemli bir yer edinen Kayısı Diyarı Malatya, Doğu Anadolu Bölgesi’nin Yukarı Fırat Havzası’nda yer almaktadır. Güneydoğu Torosların yüksek batı kısmını oluşturan sıradağlar, ilin güneyinde geniş yer kaplar. Bu dağ sıralarının kuzeyinde Malatya Ovası uzanır. Bu büyük ovayı Tohma Suyu ikiye böler. Fırat, Tohma, Söğütlü, Sultansuyu, Beylerderesi, Derme Suyu, Kuru Çay, Sürgü ve Şiro Çayı Malatya’nın belli başlı akarsularıdır. Malatya sınırlarında plato ve ovalar geniş yer tutar. Başlıca ovalar Malatya, Doğanşehir, İzollu, Akçadağ, Yazıhan, Mandıra, Distrik, Erkenek, Mığdı, Sürgü ve Çaplı Ovalarıdır.
Üç kıta arasındaki ticaret ve kültür alışverişlerinin yapıldığı yolların kavşak noktasında bulunması, Malatya’nın tarihi ve kültürel önemini artırmıştır. Bu özelliği Malatya‘yı tarihin her döneminde önemli kılmış ve dikkatleri hep üzerine çekmiştir. Kültepe vesikalarında “Melitae”, Hitit vesikalarında “Maldia”, Asur vesikalarında “Meliddu , Melide, Melid, Milidia”, Urartu kaynaklarında “Melitea”, Roma ve Bizans kaynaklarında “Melitene”, Arap kaynaklarında “Malatiyye” olarak ifade edilen şehir Türkler tarafından “Malatya” olarak adlandırılmıştır. Hititçe’nin çözülmesinde büyük katkıları bulunan Çek bilgin Bedrich Hrozny, şehrin adının Hititçe’de ” bal ve meyve bahçesi” anlamına geldiğini söylemiştir. Hitit hiyeroglif metinlerinde Malatya, dana başı veya boğa ayağı ile gösterilmektedir.
Malatya’nın tarihi Hititlere dayanır. Merkez ilçenin 4 km yakınında Aslantepe Höyüğü’nde M.Ö. 8. asra ait Hitit Sarayı çıkmıştır. Hititlerden sonra bu bölgeye Hitit asıllı Kargamış Krallığı, Mitanniler, Hurriler, Sami Babilleri, Asurlular, Medler ve M.Ö. 6. asırda Persler, daha sonra Kommagene Krallığı, Pontus Krallığı, Patlar, Sasaniler ve Romalılar hâkim olmuştur.  M.S. 395’te Roma İmparatorluğu ikiye bölününce Malatya, Doğu Roma’nın (Bizans) payına düşmüş, Bizanslılar Malatya’yı eyalet merkezi yapmıştır. Habib İbn-i Mesleme komutasındaki İslâm ordularının Malatya’yı fethetmesinin ardından kent 655-712 ve 735-757 arasında 79 sene İslâm Devletinin sınır şehri olmuştur. İslâm Devletindeki iç çekişmeleri fırsat bilen Bizanslılar, Malatya’yı işgal etmişlerse de 1071 Malazgirt Savaşı’ndan sonra 1085’te Selçuklular Malatya’yı fethetmiştir. Malatya, 1135-1175 seneleri arasında 40 sene boyunca Selçuklulara bağlı Danişmendoğulları’nın başkenti olmuştur. Kent, Selçuklulardan sonra İlhanlılara ve daha sonra Memlûklulara geçmiş, 1516’da Yavuz Sultan Selim Han Memlûk Devletine son verince Malatya, kesin olarak OsmanlıADevleti’neKkatılmıştır.
Osmanlı Dönemi’nde Malatya, merkezi Maraş olan Dulkadir Beylerbeyliğinin (eyaletinin) beş sancağından biri olmuş, 18. yy ortalarında iç ayaklanmalar sebebiyle Kahramanmaraş’tan ayrılarak Diyarbakır Eyaleti’ne bağlanmıştır. Tanzimat’a kadar sönük bir devre geçiren Malatya Tanzimat’tan sonra Mâmûretü’l-Aziz Eyaleti’nin üç sancağından birinin merkezi olmuştur. Birinci Dünya Savaşı başında İç Anadolu’nun merkez şehirlerinin büyüklerinden biri hâline gelmiş ve Cumhuriyet Dönemi’nde il olmuştur. 1931’de demiryolunun Malatya’ya varması ve 1937’de şehrin demiryolu ile Sivas’a bağlanması kalkınmasının yolunu açmıştır.
Kayısının Başkenti Malatya’mızın ekonomisi sürekli büyümekte, ilimiz turizm, sağlık, sanayi, eğitim başta olmak üzere pek çok alanda pozitif gelişme göstererek her geçen gün daha cazip, daha yaşanabilir bir şehir olarak parlamaya devam etmektedir.